چه کسانی باید کفش طبی بپوشند؟ آیا کفش طبی فقط برای سالمندان است؟

کفش طبی همواره به‌عنوان یکی از گزینه‌های تخصصی در حوزه سلامت پا شناخته شده، اما هنوز بسیاری از افراد تصور می‌کنند که این نوع کفش فقط برای سالمندان یا افراد بیمار کاربرد دارد. این در حالی است که واقعیت کاملاً متفاوت است. امروزه کفش طبی زنانه و کفش طبی مردانه به‌عنوان یک انتخاب هوشمندانه برای حفظ تعادل بدن، پیشگیری از آسیب‌های اسکلتی، و افزایش راحتی در فعالیت‌های روزانه، برای تمام گروه‌های سنی توصیه می‌شود. ساختار آناتومیک پا، فشار ناشی از ایستادن طولانی، فعالیت‌های روزمره یا حتی سبک زندگی کم‌تحرک، ممکن است در هر سنی نیاز به کفش با طراحی طبی را ضروری کند.
کفش‌های طبی با در نظر گرفتن اصول ارگونومی، پشتیبانی مناسب از قوس پا، ضربه‌گیری در ناحیه پاشنه و توزیع یکنواخت وزن بدن، به کاهش فشار بر مفاصل پا و کمر کمک می‌کنند. این کفش‌ها نه‌تنها برای افرادی که از مشکلاتی نظیر صافی کف پا، خار پاشنه یا دیسک کمر رنج می‌برند مفیدند، بلکه برای زنان باردار، کارمندان پشت‌میزنشین، معلمان، پرستاران و حتی نوجوانان در حال رشد نیز مزایای قابل‌توجهی دارند. کفش طبی زنانه نیز با در نظر گرفتن ویژگی‌های خاص آناتومی پای بانوان طراحی می‌شود تا علاوه‌بر کارایی، راحتی و زیبایی نیز داشته باشد.
در این مقاله بررسی خواهیم کرد که کفش طبی دقیقاً چه ویژگی‌هایی دارد، چه کسانی به آن نیاز دارند، در چه بیماری‌ها یا موقعیت‌هایی استفاده از آن توصیه می‌شود، و چگونه باید کفش طبی مناسب را انتخاب کرد. هدف این نوشته، ارائه اطلاعات علمی، دقیق و کاربردی است تا ذهنیت رایج و نادرست درباره این کفش‌ها را اصلاح کنیم و نشان دهیم که کفش طبی یک انتخاب سلامت‌محور برای همه است، نه فقط برای سالمندان. پیش از خواندن این مقاله، پیشنهاد می‌کنیم به صفحه کفش عمده طبی زنانه و کفش عمده طبی مردانه در پلتفرم کفش‌کام مراجعه کنید. در این صفحات، مجموعه‌ای از مدل‌های استاندارد، با کیفیت بالا و طراحی کاربردی برای خرید عمده گردآوری شده‌اند تا فروشگاه‌داران بتوانند با آگاهی بیشتر و انتخابی هدفمند، نیاز مشتریان خود را به بهترین شکل تأمین کنند.

تعریف علمی کفش طبی زنانه و مردانه؛ اصول طراحی بر پایه ساختار پا

کفش طبی، چه برای زنان و چه برای مردان، نوعی کفش با طراحی تخصصی است که بر اساس ویژگی‌های آناتومیک پا، الگوی صحیح راه‌رفتن و نیازهای ارتوپدی طراحی می‌شود. برخلاف کفش‌های معمولی که عمدتاً به زیبایی و مد توجه دارند، کفش‌های طبی تمرکز اصلی‌شان بر عملکرد درست، توزیع مناسب فشار، حفظ تعادل عضلانی–اسکلتی و کاهش خستگی در استفاده طولانی‌مدت است.

در ساخت کفش طبی مردانه و کفش طبی زنانه، اصولی رعایت می‌شود که به‌صورت مستقیم با ساختار کف پا، قوس داخلی، تراز مچ پا و مفصل زانو مرتبط است. برای مثال، یک کفش طبی استاندارد دارای کفی قوس‌دار، پاشنه مستحکم، فضای مناسب برای انگشتان و زیره‌ای با قابلیت جذب ضربه است. این ویژگی‌ها کمک می‌کنند تا هنگام راه‌رفتن، فشار وارده بر پاشنه و مفاصل به‌طور یکنواخت پخش شود و از فشار نقطه‌ای بر روی قسمت‌هایی از پا جلوگیری گردد.
در کفش طبی زنانه، توجه بیشتری به انحنای پاشنه و موقعیت استخوان‌های کف پا داده می‌شود، زیرا ساختار پای زنان در مقایسه با مردان تفاوت‌هایی دارد؛ از جمله زاویه مچ، پهنای پنجه، و میزان انعطاف‌پذیری. در مقابل، کفش طبی مردانه غالباً دارای قالب پهن‌تر، زیره ضخیم‌تر و قابلیت تحمل فشار بالاتر است تا بتواند نیاز مردانی با فعالیت‌های سنگین‌تر یا وزن بیشتر را پاسخ دهد.
هدف نهایی از طراحی کفش طبی این است که سلامت پا را در هر مرحله از راه‌رفتن، ایستادن یا نشستن حفظ کند و با کاهش بار وارده بر ستون فقرات و مفاصل، به پیشگیری از آسیب‌های طولانی‌مدت کمک نماید.

چه مشکلات ارتوپدی استفاده از کفش طبی زنانه و مردانه را الزامی می‌کنند؟

بسیاری از مشکلات اسکلتی‌ عضلانی و اختلالات ارتوپدی مستقیماً با وضعیت نامناسب کف پا، فرم راه‌رفتن یا نوع کفش مرتبط هستند. در چنین شرایطی، استفاده از کفش طبی نه‌تنها توصیه می‌شود، بلکه در برخی موارد جنبه درمانی پیدا می‌کند. این نوع کفش‌ها برای افراد مبتلا به ناهنجاری‌های ساختاری، دردهای مزمن یا بیماری‌های خاص، نقش مؤثری در کاهش علائم و پیشگیری از پیشرفت آسیب دارند.

یکی از شایع‌ترین مشکلاتی که کفش طبی زنانه و مردانه برای آن تجویز می‌شود، صافی کف پا (Flat Foot) است. در این حالت، قوس طبیعی کف پا از بین می‌رود و فشار زیادی به زانو، کمر و مفاصل ران منتقل می‌شود. کفش طبی با قوس‌گذاری مناسب، از ایجاد این فشار جلوگیری می‌کند. همچنین در مواردی مانند هالوکس والگوس (انحراف شست پا)، استفاده از کفش‌های طبی با فضای مناسب در قسمت پنجه پا و بدون دوخت تنگ در قسمت کناری، به کاهش درد و کنترل پیشرفت تغییر شکل کمک می‌کند.
افرادی که به خار پاشنه یا التهاب فاسیای کف پا مبتلا هستند نیز از کفی‌های ارتوپدی و زیره‌های نرم و ضربه‌گیر کفش طبی بهره‌مند می‌شوند. همچنین در موارد زانودرد، دیسک کمر، انحراف لگن یا چرخش داخلی زانو، انتخاب کفش مناسب می‌تواند فشار غیرطبیعی وارده به بدن را کاهش دهد.
در میان بانوان، تغییرات اسکلتی در دوران بارداری یا پس از آن نیز استفاده از کفش طبی را ضروری می‌کند. در آقایان، آسیب‌های ناشی از فعالیت‌های سنگین یا ایستادن طولانی در محیط کار، اغلب دلیل تجویز کفش طبی است. در مجموع، کفش طبی برای درمان و پیشگیری طیف گسترده‌ای از مشکلات ارتوپدی در زنان و مردان طراحی شده و استفاده‌ی آن محدود به سن یا جنس خاصی نیست.

کفش طبی مردانه و زنانه برای صافی کف پا، خار پاشنه و انحراف شست

سه اختلال شایع در ناحیه پا که افراد زیادی با آن‌ها درگیر هستند، عبارتند از صافی کف پا (Flat Foot)، خار پاشنه (Heel Spur) و انحراف شست پا (Hallux Valgus). این مشکلات به‌مرور زمان باعث ایجاد درد، خستگی، التهاب مفاصل و در موارد شدیدتر ناتوانی حرکتی می‌شوند. انتخاب کفش طبی مناسب، به‌ویژه در مدل‌های زنانه و مردانه، می‌تواند نقش چشم‌گیری در مدیریت این عوارض و بهبود کیفیت زندگی ایفا کند.
در افراد مبتلا به صافی کف پا، قوس داخلی کف پا به‌طور کامل یا جزئی از بین می‌رود و این وضعیت باعث می‌شود هنگام ایستادن یا راه‌رفتن، کل کف پا با سطح زمین در تماس باشد. این تماس یکنواخت فشار زیادی را به زانو، لگن و کمر منتقل می‌کند. کفش طبی مردانه و زنانه برای این افراد، دارای کفی قوس‌دار استاندارد است که از افتادگی کف پا جلوگیری کرده و فشار را به‌طور یکنواخت توزیع می‌کند.
در مورد خار پاشنه، که ناشی از التهاب بافت کف پا و تجمع کلسیم در ناحیه پاشنه است، کفش طبی با پاشنه نرم و خاصیت ضربه‌گیری بالا توصیه می‌شود. این نوع کفش فشار وارده به پاشنه را کاهش می‌دهد و از تحریک مجدد بافت‌های ملتهب جلوگیری می‌کند.
در زنان، انحراف شست پا بیشتر به‌دلیل استفاده از کفش‌های نوک‌باریک یا پاشنه‌بلند رخ می‌دهد. کفش طبی زنانه در این موارد دارای پنجه پهن، رویه انعطاف‌پذیر و فاقد درز فشاری است تا فضای کافی برای استخوان متورم فراهم شود. در مردان نیز این مشکل هرچند کمتر، اما قابل‌مشاهده است و کفش طبی مردانه با طراحی مناسب می‌تواند فشار جانبی را مهار کرده و درد را کاهش دهد.

کفش طبی برای کمردرد و درد پاشنه در زنان و مردان شاغل

دردهای اسکلتی در ناحیه کمر و پاشنه پا یکی از مشکلات شایع در میان افرادی است که زمان زیادی از روز را در حالت ایستاده یا در حال راه‌رفتن می‌گذرانند. این دردها در میان کارمندان، فروشندگان، پرستاران، معلمان، و حتی رانندگان بسیار رایج است. در چنین شرایطی، استفاده از کفش طبی مردانه و کفش طبی زنانه می‌تواند به‌عنوان یک راهکار پیشگیرانه و حمایتی مورد توجه قرار گیرد. کفشی که از ساختار بدن پشتیبانی درستی نکند، موجب انتقال فشار بیش از حد به ستون فقرات، لگن و پاشنه پا می‌شود.
کمردرد، در بسیاری از موارد، به‌دلیل وضعیت نامناسب تراز پا با سطح زمین ایجاد می‌شود. وقتی کفش فاقد قوس مناسب باشد یا پاشنه آن بیش از حد نرم یا سفت باشد، قوس طبیعی کف پا تغییر کرده و این عدم تعادل به‌مرور به کمر منتقل می‌شود. کفش طبی مردانه و زنانه با دارا بودن کفی استاندارد، پاشنه متعادل و زیره ضربه‌گیر می‌تواند از انتقال فشار اضافی به مهره‌های کمری جلوگیری کرده و حالت طبیعی ایستادن را بازگرداند.
از سوی دیگر، درد پاشنه یا التهاب فاسیای کف پا نیز در میان افراد پرتحرک شاغل بسیار دیده می‌شود. طراحی کفش طبی با پد محافظ پاشنه، کفی ارتجاعی و پاشنه کمی بلندتر از پنجه، موجب کاهش تنش در ناحیه پاشنه و جلوگیری از دردهای ناشی از ایستادن یا راه‌رفتن طولانی می‌شود.

ویژگی	کفش طبی زنانه	کفش طبی مردانه
قالب کلی	باریک‌تر و ظریف‌تر، مناسب ساختار پای بانوان	پهن‌تر و مقاوم‌تر، مناسب پای مردان
زیره	نرم، انعطاف‌پذیر، مناسب فعالیت سبک	مقاوم، ضخیم‌تر، مناسب فعالیت سنگین
قوس کف پا	متناسب با انعطاف پای بانوان	قوی‌تر برای پشتیبانی از وزن بیشتر
پنجه پا	پنجه پهن برای جلوگیری از فشار به انگشتان	پنجه مقاوم با فضای کافی برای انگشتان
نوع استفاده	مناسب محیط اداری، آموزشی و دوران بارداری	مناسب مشاغل صنعتی، ایستادن طولانی و کارهای فیزیکی

 

اهمیت کفش طبی زنانه و مردانه برای بیماران دیابتی و پیشگیری از زخم پا

افراد مبتلا به دیابت در معرض آسیب‌های متعددی در ناحیه پا قرار دارند که از جمله جدی‌ترین آن‌ها می‌توان به زخم پای دیابتی اشاره کرد. کاهش حس لامسه، جریان خون ضعیف و تأخیر در ترمیم زخم‌ها از جمله عوارض شایع دیابت است که باعث می‌شود حتی کوچک‌ترین فشار، سایش یا ضربه به پا به زخمی عمیق و مقاوم تبدیل شود. در این شرایط، استفاده از کفش طبی مردانه و زنانه نه‌تنها توصیه‌شده، بلکه در بسیاری موارد توسط پزشکان الزامی دانسته می‌شود.
کفش طبی مناسب برای بیماران دیابتی دارای ویژگی‌هایی خاص است. عدم وجود درز داخلی، پنجه پهن، رویه نرم، کفی طبی و زیره انعطاف‌پذیر از جمله این ویژگی‌ها هستند. این نوع کفش باید به‌گونه‌ای طراحی شود که کم‌ترین میزان اصطکاک، فشار نقطه‌ای یا فشردگی را در قسمت‌های مختلف پا ایجاد کند. کفش طبی زنانه و مردانه مخصوص دیابت، از موادی ساخته می‌شود که تهویه مناسبی دارند و از تعریق زیاد جلوگیری می‌کنند، زیرا رطوبت ماندگار می‌تواند عاملی برای بروز قارچ و زخم باشد.
همچنین، بسیاری از مدل‌های کفش طبی دیابتی دارای کفی‌های قابل تعویض هستند که به کاربر این امکان را می‌دهند تا از کفی‌های سفارشی متناسب با نوع پای خود استفاده کنند. طراحی پاشنه نیز بسیار مهم است؛ پاشنه باید کمی ضخیم و ضربه‌گیر باشد تا فشار وارد بر پاشنه و کف پا کاهش یابد.
چه در زنان و چه در مردان مبتلا به دیابت، کفش طبی یکی از مؤثرترین ابزارهای پیشگیرانه برای حفظ سلامت پا است و می‌تواند از بروز زخم‌هایی که گاه منجر به عفونت‌های شدید یا حتی قطع عضو می‌شود جلوگیری کند.

کاربرد کفش طبی زنانه در بارداری و دوران پس از زایمان

دوران بارداری یکی از حساس‌ترین مراحل در زندگی هر زن است که با تغییرات گسترده‌ای در ساختار بدن، به‌ویژه در ستون فقرات، لگن و پاها همراه است. با افزایش وزن جنین و جابه‌جایی مرکز ثقل بدن، فشار زیادی به مفاصل زانو، قوزک پا و کف پا وارد می‌شود. بسیاری از زنان در این دوران دچار درد پاشنه، ورم پا، خستگی زودرس و حتی صافی موقت کف پا می‌شوند. به همین دلیل، استفاده از کفش طبی زنانه در دوران بارداری و پس از زایمان نه‌تنها به‌عنوان یک اقدام کمکی، بلکه به‌عنوان یک نیاز ضروری شناخته می‌شود.
کفش طبی مخصوص دوران بارداری باید دارای ویژگی‌هایی از جمله زیره ضد لغزش، پاشنه با ارتفاع متعادل (حدود ۲ تا ۳ سانتی‌متر)، کفی نرم و قوس‌دار، رویه قابل تنفس و پنجه پهن باشد. این ترکیب به بدن کمک می‌کند تا فشار وارد بر پا به‌صورت یکنواخت توزیع شده و از ایجاد درد یا آسیب جلوگیری شود. به‌خصوص در ماه‌های پایانی بارداری که ورم پا شایع‌تر است، کفشی با رویه قابل انعطاف و بدون بند یا زیپ تنگ توصیه می‌شود.
پس از زایمان نیز بدن برای بازگشت به وضعیت طبیعی به زمان نیاز دارد. در این دوره، استفاده از کفش طبی می‌تواند به بازسازی تعادل عضلانی کمک کند و از آسیب‌های احتمالی ناشی از بلندکردن نوزاد یا حمل بار در منزل جلوگیری کند. همچنین در صورت بروز صافی کف پا یا تغییر شکل استخوانی که گاهی در بارداری رخ می‌دهد، کفش طبی می‌تواند روند بازگشت فرم طبیعی پا را تسهیل کند.
بنابراین، کفش طبی زنانه در دوران بارداری و پس از آن، نقش مهمی در محافظت از سلامت اسکلتی–عضلانی ایفا می‌کند و انتخاب درست آن به حفظ کیفیت زندگی مادر کمک شایانی خواهد کرد.

دلایل استفاده جوانان از کفش طبی مردانه و زنانه؛ فشارهای روزانه و پایداری ستون فقرات

برخلاف تصور عمومی، استفاده از کفش طبی تنها به سنین بالا یا افراد بیمار محدود نمی‌شود. جوانان، به‌ویژه آن‌هایی که سبک زندگی پرتحرک یا کاری ثابت و نشسته دارند، نیز می‌توانند از مزایای کفش طبی مردانه و زنانه بهره‌مند شوند. بسیاری از مشکلات اسکلتی که در دوران بزرگسالی یا پیری بروز پیدا می‌کنند، ریشه در الگوهای نادرست حرکتی، کفش‌های غیراستاندارد یا فشارهای تکراری روزانه در دوران جوانی دارند.
امروزه بسیاری از جوانان زمان زیادی را صرف ایستادن طولانی، پیاده‌روی، رانندگی یا نشستن در شرایط نامناسب می‌کنند. این موارد باعث می‌شود ستون فقرات، زانوها، لگن و پاها تحت فشار مداوم قرار بگیرند. استفاده از کفش‌های غیرطبی، به‌خصوص مدل‌هایی با زیره تخت، پاشنه نامتعادل یا فضای محدود در پنجه، در درازمدت تعادل طبیعی بدن را برهم می‌زند و می‌تواند موجب بروز دردهای مزمن یا حتی ناهنجاری‌های ساختاری شود.
کفش طبی مردانه برای جوانانی که در محیط‌های صنعتی، فروشگاهی یا خدماتی فعالیت دارند، با پاشنه مستحکم و زیره مقاوم، به کاهش خستگی و جلوگیری از درد زانو کمک می‌کند. در مقابل، کفش طبی زنانه با طراحی سبک‌تر، انعطاف‌پذیر و هماهنگ با ساختار پای بانوان، برای دانشجویان، معلمان یا افرادی که فعالیت زیادی دارند، گزینه‌ای مطمئن برای مراقبت از سلامت پا است.
تثبیت ستون فقرات، پشتیبانی از قوس کف پا و بهبود الگوی گام‌برداشتن از جمله مزایایی است که کفش طبی برای جوانان فراهم می‌کند. بنابراین، انتخاب کفش طبی در دوران جوانی اقدامی پیشگیرانه برای حفظ سلامت مفاصل و ساختار اسکلتی بدن در سال‌های آینده است.

تفاوت طراحی کفش طبی مردانه و زنانه از نظر ساختار قوس و زیره

هرچند اصول کلی طراحی کفش طبی برای تمامی افراد بر مبنای ارگونومی و حفظ سلامت پا و مفاصل انجام می‌شود، اما بین کفش طبی مردانه و کفش طبی زنانه تفاوت‌هایی در طراحی فنی، فرم قوس، نوع زیره و شکل قالب وجود دارد. این تفاوت‌ها بر پایه تمایزهای بیولوژیکی و آناتومیکی میان پاهای زنان و مردان طراحی می‌شوند تا کارایی و تأثیرگذاری کفش برای هر گروه بیشتر باشد.
در طراحی کفش طبی زنانه، معمولاً ساختار قوس داخلی با ظرافت بیشتری شکل می‌گیرد. علت آن این است که ساختار پای بانوان نسبت به آقایان انعطاف‌پذیرتر است و وزن بدن به‌شکل متفاوت‌تری روی پا توزیع می‌شود. همچنین در کفش‌های طبی زنانه به پهنای پنجه، تراز مچ پا، و پشتیبانی دقیق از پاشنه بیشتر توجه می‌شود، چرا که زنان به‌طور میانگین، قوس پا و زوایای زانو متفاوت‌تری نسبت به مردان دارند. از این رو، قالب کفش طبی زنانه معمولاً باریک‌تر و سبک‌تر است.
در مقابل، کفش طبی مردانه برای تأمین استحکام بیشتر طراحی می‌شود. قالب پهن‌تر، زیره ضخیم‌تر و پشتیبانی قوی‌تر از پاشنه و قوس پا از مشخصه‌های کلیدی در این دسته است. این ویژگی‌ها به مردانی که فعالیت‌های فیزیکی سنگین‌تری دارند، کمک می‌کند تا فشار ناشی از ایستادن طولانی یا حمل بار، به‌طور مؤثر جذب و پخش شود.
زیره کفش طبی نیز بر اساس تفاوت وزن و نوع حرکت بین زنان و مردان تنظیم می‌شود. در مردان، زیره ممکن است سفت‌تر و مقاوم‌تر باشد، در حالی‌که در زنان، طراحی به‌گونه‌ای انجام می‌شود که نرمی، انعطاف و کاهش فشار بیشتری در نظر گرفته شود.

کفش طبی مناسب برای کودکان؛ پیشگیری از ناهنجاری‌های اسکلتی حرکتی

دوران کودکی، مرحله‌ای حیاتی در رشد ساختار اسکلتی بدن است و هرگونه ناهنجاری در این دوره، در صورت نادیده‌گرفته‌شدن، می‌تواند به مشکلات پایدار در بزرگسالی منجر شود. یکی از عوامل مهم در شکل‌گیری صحیح پاها، زانوها و ستون فقرات کودکان، نوع کفشی است که به‌صورت روزمره استفاده می‌کنند. استفاده از کفش طبی مناسب برای کودکان نه‌تنها به درمان مشکلات موجود کمک می‌کند، بلکه نقش مهمی در پیشگیری از اختلالات حرکتی دارد.
کودکان در حال رشد، به‌ویژه در سنین مدرسه، ساعت‌های طولانی را در حال ایستادن، دویدن یا نشستن در شرایط نه‌چندان ارگونومیک سپری می‌کنند. اگر پای آن‌ها در این دوره از پشتیبانی صحیح برخوردار نباشد، مشکلاتی نظیر صافی کف پا، انحراف زانو، چرخش داخلی مچ پا یا حتی اسکولیوز (انحراف جانبی ستون فقرات) به‌تدریج بروز پیدا می‌کند. کفش طبی کودکانه باید دارای کفی قوس‌دار، پاشنه مستحکم، رویه نرم و قابل تنفس، و فضای کافی در قسمت پنجه پا باشد تا مانع از فشارهای نقطه‌ای و تغییر شکل مفاصل شود.
نکته حائز اهمیت این است که کفش‌های طبی کودک باید کاملاً متناسب با اندازه پا انتخاب شوند و فضای بیش‌ازحد آزاد یا تنگ نداشته باشند. همچنین زیره کفش باید انعطاف‌پذیر ولی مقاوم باشد تا حین فعالیت‌های فیزیکی از پیچ‌خوردگی و آسیب‌های احتمالی جلوگیری کند.
استفاده از کفش طبی مناسب در دوران کودکی، به‌ویژه در کودکانی که سابقه خانوادگی اختلالات اسکلتی دارند یا از درد مچ و زانو شکایت دارند، اقدامی پیشگیرانه و مؤثر برای سلامت طولانی‌مدت پاها، زانوها و ستون فقرات است.

راهنمای انتخاب بهترین کفش طبی زنانه و مردانه براساس نوع فعالیت و نیاز حرکتی

انتخاب کفش طبی زنانه و مردانه مناسب، تنها به بررسی ظاهر و اندازه ختم نمی‌شود. نوع فعالیت روزانه، شرایط بدنی، سبک زندگی و حتی عادات حرکتی فرد باید در این انتخاب در نظر گرفته شود. کفش طبی اگر به‌درستی انتخاب نشود، نه‌تنها کمکی به بهبود وضعیت پا و بدن نخواهد کرد، بلکه ممکن است باعث تشدید دردها یا ایجاد اختلالات جدید شود.
افرادی که فعالیت روزانه آن‌ها شامل پیاده‌روی‌های طولانی، ایستادن مداوم یا حمل اشیاء سنگین است، باید کفشی انتخاب کنند که دارای کفی قوس‌دار با خاصیت ضربه‌گیری، زیره مقاوم و پاشنه متعادل باشد. کفش طبی مردانه در این دسته معمولاً ساختاری مقاوم‌تر و تقویت‌شده دارد تا فشار وارده به ستون فقرات و مفاصل پا را کاهش دهد. در مقابل، کفش طبی زنانه برای فعالیت‌های سبک‌تر و پویاتر، با انعطاف‌پذیری بیشتر طراحی می‌شود، به‌ویژه برای کسانی که در محیط‌های آموزشی، درمانی یا اداری مشغول به کار هستند.
افراد کم‌تحرک یا دارای محدودیت‌های حرکتی بهتر است از مدل‌هایی با وزن سبک، فضای داخلی مناسب و زیره نرم استفاده کنند. اگر فرد دچار بیماری‌هایی نظیر دیابت، صافی کف پا یا خار پاشنه باشد، باید از کفش‌هایی با کفی قابل تعویض، رویه بدون درز و تهویه مناسب استفاده نماید.
برای فعالیت‌های ورزشی یا پیاده‌روی منظم نیز کفش‌های طبی ورزشی وجود دارند که در طراحی آن‌ها به الگوی گام‌برداری و دفع شوک توجه ویژه شده است. در نهایت، پیش از خرید کفش طبی، توصیه می‌شود نوع پای خود را بشناسید، الگوی حرکتی‌تان را بررسی کنید و نیازهای خاص جسمی خود را با دقت در انتخاب مدل مناسب لحاظ نمایید.